وقتی عذاب الهی نازل شد

یا حی یا قیوم بعضی چیزهارا برما واجب کردی که از آنها می توان «امر به معروف و نهی از منکر» که واجبی ست که از دلها دور شده است به عنوان نگین انگشتری برگزید.

اما امان و صد افسوس  ... .

وقتی غافلیم ، تمام شدن حجت را نمیشنویم...

می بینیم ، می بینیم ، ولی سکوت می کنیم و می رویم.

آری ، هر روز هزاران بار باید به واجبی که فراموشش کردیم عمل کنیم ولی بی هیچ عکس العملی می گذریم.

گاهی نیاز نیست با شخص با مکالمه تذکر دهیم شاید با یک سرتکان دادن به نشانه «از تو انتظار نداشتم» در شخص مقابل تحول عظیم درونی ایجاد کنیم .

شاید با یک سرتکان دادن ساده دچار انقلاب درونی شود و جهت زندگی شخص تغییر کند.

من اعتقاد دارم فتنه 88 عذاب الهی بود ...

زیرابه واجباتی عمل نکردیم زیرا حجت بر ما تمام شده بود رهبرمان چندین بار امر به معروف را بر ما یادآوری کردند و ما هیچ نکردیم ...

و الله اعلم